با رفتنت کوه سیاه خورشید و بلعیدشب از وفور سایه ها بیوقفه لرزیدبا غیبتت حضور غم، گو طاق رو افزوداز غصه چشمام دل آینه ترک خورد♪واژه عشق مدتیسترسیده به آخر خطدوباره فصل انزوادوباره نقطه سر خط